Trudno jest dziś przecenić wpływ, jaki książeczka Jean-François Rozan'a "La prise de notes dans interprétation consécutive" wywarła na tłumaczy konferencyjnych, od chwili kiedy wyszła drukiem w roku 1956. Byłoby dziś trudno znaleźć tłumacza, który nie nauczył się notować, przynajmniej w jakimś stopniu, właśnie od Rozana bezpośrednio poprzez lekturę jego książeczki lub pośrednio poprzez swoich nauczycieli. Dokonana przez niego kompilacja pomysłów, zaczerpniętych z notatek tłumaczy, z którymi współpracował, cechuje się prostotą i być może dlatego ma charakter ponadczasowy. Wznawiamy ją w wersji angielskiej i polskiej przekonani, że będą z niej korzystać następne pokolenia tłumaczy.